Partnerzy

POLITYKA OCHRONY DZIECI

W SZKOLNYM KLUBIE SPORTOWYM
GWAREK ZABRZE

§ 1
Słowniczek pojęć

1. Krzywdzenie dziecka – każde zamierzone i niezamierzone działanie lub zaniechanie
działania jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego
działania lub bezczynności, które naruszają równe prawa swobody i dzieci i/lub zakłócają
ich optymalny rozwój.

2. Formy krzywdzenia:
– przemoc fizyczna wobec dziecka to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje
faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda
ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej
osoby odpowiedzialnej za dziecko, lub ze strony osoby, której dziecko ufa, bądź która
ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna wobec dziecka może być czynnością
powtarzalną lub jednorazową;
– przemoc psychiczna wobec dziecka to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja
pomiędzy dzieckiem a opiekunem, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania.
Zalicza się do niej m.in.: niedostępność emocjonalną, zaniedbywanie emocjonalne,
relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu,
nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem,
niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych
pomiędzy opiekunem a dzieckiem;
– wykorzystywanie seksualne dziecka to włączanie dziecka w aktywność seksualną,
której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej
zgody i/lub-na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób
i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi. Z wykorzystaniem
seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem
a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź
stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy;
– zaniedbywanie dziecka to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie jego
podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych i/lub nierespektowanie jego
podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju.
Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jest zobowiązana
do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.

3. Dziecko, nieletni – każda osoba poniżej 18 roku życia.

4. Interwencja prawna – zawiadomienie policji lub prokuratury o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa na szkodę dziecka lub zawiadomienie właściwego sądu rejonowego,
wydziału rodzinnego i nieletnich o zagrożeniu dobra dziecka.

5. Opiekun dziecka – rodzic/rodzice posiadający pełne prawa rodzicielskie lub opiekun
prawny mający prawo do reprezentacji dziecka.

6. Interwencja prawna na rzecz dziecka krzywdzonego– powiadomienie organów
o krzywdzeniu dziecka, podejmowanie działań zgodnie z najlepszym interesem dziecka
i współpraca służb zaangażowanych w ochronę dziecka krzywdzonego, zwane dalej
„interwencją”.

7. Zgoda opiekuna – zgoda osoby uprawnionej do reprezentacji dziecka, w szczególności jego
przedstawiciela ustawowego (rodzica, opiekuna prawnego) lub innej osoby uprawnionej
do reprezentacji na podstawie przepisów szczególnych lub orzeczenia sądu.


§ 2
Cel Polityki ochrony dzieci

Celem Polityki ochrony dzieci są:

– respektowanie praw dziecka,
– ochrona dzieci przed szeroko rozumianym krzywdzeniem
– uświadamianie pracowników i współpracowników SKS GWAREK Zabrze oraz osób
trzecich mających kontakt z dziećmi, jak ważne jest podejmowanie działań zmierzających
do ochrony dzieci przed krzywdzeniem,
– określenie i wskazanie zakresów obowiązków osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo
dzieci znajdujących się pod opieką klubu,
– podejmowanie odpowiedniej interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dzieci
i/lub bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia podopiecznego,
– określenie działań edukacyjnych, profilaktycznych i interwencyjnych mających na celu
zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa,
– ustawiczne edukowanie pracowników na temat przeciwdziałania oraz zapobiegania
krzywdzenia dzieci oraz w zakresie pojawiających się nowych zagrożeń,
– ochrona dzieci przed przemocą ze strony dorosłych oraz rówieśników,
– skonkretyzowanie i ujednolicenie procedur postępowania na wypadek zdarzenia,
– wypracowanie i wdrożenie optymalnych sposobów reagowania na krzywdzenie.


§ 3
Zakres stosowania Polityki ochrony dzieci

  1. Polityka ochrony dzieci obowiązuje wszystkie osoby zatrudnione w SKS GWAREK
    Zabrze, stażyści, praktykanci, wolontariusze oraz osoby realizujące zadania na podstawie
    podpisanej umowy cywilnoprawnej.
  2. Dla skutecznej realizacji Polityki ochrony dzieci krzywdzonych zapewnia się:
    – szkolenia w zakresie dbania o bezpieczeństwo dzieci,
    – kontrolę, monitoring i nadzór nad codziennym stosowaniem Polityki,
    – monitorowanie zastosowanych środków ochrony dzieci,
    – wdrożenie odpowiednich środków zapobiegawczych obniżających ryzyko zdarzenia,
    – wdrożenie procedur szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia podejrzenia
    krzywdzenia dziecka,
    – regularne kontrolowanie oraz zgłaszanie odpowiednim służbom podejrzeń i/lub
    zaistniałych zdarzeń z udziałem dziecka.


§ 4
Bezpieczne relacje między dorosłym a dzieckiem

  1. Pracownicy są zobowiązani dbać o bezpieczeństwo dzieci podczas pobytu w SKS
    GWAREK Zabrze.
  2. Dopuszczalna forma bezpośredniego kontaktu z dzieckiem oparta jest wyłącznie
    na poszanowaniu praw dziecka z zachowaniem jego intymności.
  3. Pracownicy mają obowiązek organizować zajęcia w taki sposób, aby wszechstronnie
    rozwijały wiedzę, umiejętności poznawcze oraz zainteresowania dzieci.
  4. Zajęcia należy prowadzić w taki sposób, aby były dostosowane do potrzeb i możliwości
    dzieci, w szczególności do dzieci z niepełnosprawnościami lub szczególnymi potrzebami.
  5. Personel ma w obowiązku wspierać nieletnich i pomagać w prawidłowym rozwoju
    intelektualnym.
  6. Komunikacja pomiędzy pracownikiem a dzieckiem oparta jest na zasadach kulturalnego
    zachowania i wzajemnego szacunku.
  7. Podstawowym elementem wychowania jest prawidłowa postawa wobec dziecka,
    tj. odpowiednie wyrażanie emocji (niekrzywdzące innych), unikanie niestosownych
    zachowań, stosowanie zasad dobrego wychowania, a także wzajemnego szacunku,
    zrozumienia i akceptacji.
  8. Niedopuszczalne jest upokarzanie, poniżanie lub zawstydzanie dzieci oraz dorosłych.
  9. Wszelka komunikacja pomiędzy pracownikiem a dzieckiem powinna być uzasadniona
    i celowa.
  10. Obowiązkiem pracownika jest sprawowanie ciągłego nadzoru nad dziećmi.


§ 5
Rozpoznawanie czynników ryzyka

  1. Pracownicy są zobowiązani posiadać i rozwijać wiedzę i w ramach wykonywania swoich
    obowiązków zwracać uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
  2. Pracownicy mają obowiązek monitorować sytuację dziecka poprzez obserwacje, rozmowy
    z dzieckiem, rodzicami lub opiekunami prawnymi oraz instytucjami wspomagającymi
    ochronę tego dziecka.
  3. Wszelkie powyższe działania muszą odbywać się z poszanowaniem prawa do ochrony
    prywatności dziecka.
  4. W trakcie kontaktu z dziećmi, pracownicy zwracają się do nich z szacunkiem, używają
    prostego języka, dostosowanego do możliwości dziecka.
  5. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka, pracownicy podejmują rozmowę
    z rodzicami lub opiekunami prawnymi dziecka, przekazując informacje na temat dostępnej
    oferty wsparcia.
  6. W przypadku stwierdzenia sytuacji krzywdzenia dziecka należy podjąć odpowiednie kroki
    i zapewnić mu pomoc. Pomoc ta może mieć formę bezpośredniej pomocy indywidualnej
    lub grupowej w placówce oraz w instytucjach, które posiadają odpowiednio wykształconą
    kadrę specjalistów zajmujących się wsparciem w zakresie ochrony przed krzywdzeniem.
  7. Na udzielenie dziecku pomocy bezpośredniej rodzic lub opiekun prawny dziecka musi
    wyrazić zgodę.
  8. Z podjętej interwencji sporządza się dokument – Kartę interwencji (załącznik nr 3).


§ 6
Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka przez dorosłego

  1. Pracownik, który sprawuje opiekę nad dzieckiem, przyjmuje informację, zapewniając
    dyskrecję i bezpieczeństwo zgłaszającemu.
  2. Jeżeli stan dziecka tego wymaga i wskazuje na zagrożenie jego zdrowia i/lub życia,
    opiekun podejmuje decyzję o konieczności lub jej braku wezwania pomocy medycznej.
  3. Osoba zajmująca się sprawą podejrzenia krzywdzenia dziecka, dbając o dyskrecję i jego
    komfort, przeprowadza z poszkodowanym rozmowę w celu ustalenia okoliczności
    zdarzenia i rodzaju oraz częstotliwości przemocy używanej wobec niego.
  4. Pracownik powiadamia i wzywa na miejsce rodzica/opiekuna prawnego/osobę
    z najbliższej rodziny pokrzywdzonego niebędącego sprawcą przemocy.
  5. Kierownictwo klubu podejmuje decyzję o przekazaniu informacji do odpowiedniej
    instytucji, która wszczyna procedury „Niebieskiej Karty”.
  6. W przypadku podejrzenia, że zagrożone jest dobro dziecka, niezwłocznie powiadamia się
    Sąd Rejonowy, Wydział Rodzinny i Nieletnich.
  7. W sytuacji podejrzenia czynu karalnego kierownictwo zobowiązane jest powiadomić
    policję.


§ 7
Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka przez dziecko/dzieci

  1. Pracownik, który sprawuje opiekę nad dzieckiem, przyjmuje informację, zapewniając
    dyskrecję i bezpieczeństwo zgłaszającemu.
  2. Jeżeli stan dziecka tego wymaga i wskazuje na zagrożenie jego zdrowia i/lub życia,
    opiekun podejmuje decyzję o konieczności lub jej braku wezwania pomocy medycznej.
  3. Osoba zajmująca się sprawą podejrzenia krzywdzenia dziecka, dbając o dyskrecję i jego
    komfort, przeprowadza z poszkodowanym rozmowę w celu ustalenia okoliczności
    zdarzenia i rodzaju oraz częstotliwości przemocy używanej wobec niego.
  4. Pracownik wzywa do placówki rodziców/opiekunów prawnych pokrzywdzonego oraz
    sprawcy.
  5. Wraz z rodzicami/opiekunami prawnymi ustala się działania wobec sprawcy (np. rozmowy
    z psychologiem), wobec poszkodowanego (np. terapia psychologiczna, formy
    rekompensaty strat – zadośćuczynienie) oraz świadków (np. rozmowy wychowawcze).
  6. Jeśli rodzice/opiekunowie prawni nieletniego sprawcy nie współpracują, akty agresji lub
    przemocy powtarzają się, kierownictwo klubu ma obowiązek podjąć następujące działania:
    – w przypadku nieletniego, który nie ukończył 13 roku życia, należy skierować wniosek
    do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka i rodziny;
    – w przypadku dziecka powyżej 13 roku życia powiadamia się policję lub sąd rodzinny.
  7. W sytuacji, gdy sprawca agresji lub przemocy jest nieznany, należy poinformować
    rodziców/opiekunów prawnych poszkodowanego o możliwości zawiadomienia policji.


§ 8
Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka przez pracownika

  1. W przypadku podejrzenia, że dziecko może być krzywdzone przez pracownika lub jeżeli
    pracownik jest świadkiem krzywdzenia dziecka przez personel, należy podjąć działania
    mające na celu przerwania tego zdarzenia oraz wyjaśnienie okoliczności zdarzenia.
  2. Z zaistniałej sytuacji należy sporządzić notatkę służbową.
  3. Kierownictwo podejmuje odpowiednie środki zapobiegawcze oraz zapewnia dyskrecję,
    następnie przeprowadza rozmowę z pracownikiem.
  4. W przypadku potwierdzenia krzywdzenia dziecka, sporządza się z pracownikiem protokół
    ustaleń. Dokument ten powinien zawierać szczegółowy opis sytuacji oraz rozwiązania,
    które mają zapobiec dalszemu krzywdzeniu dziecka przez pracownika.
  5. W uzasadnionych przypadkach wdraża się wobec pracownika postępowanie dyscyplinarne
    zgodne z Kodeksem Pracy.
  6. W przypadku podejrzenia, że dziecko jest pokrzywdzone przestępstwem, kierownictwo
    składa zawiadomienie do organów ścigania.
  7. Dziecku, jako ofierze, należy zapewnić opiekę psychologa/pedagoga.


§ 9
Rekrutacja pracowników

  1. W trakcie procesu rekrutacji i selekcji pracowników na stanowiska wiążące się
    z kontaktem z dziećmi, każdy kandydat, oprócz innych wymaganych dokumentów, składa
    oświadczenie dotyczące niekaralności za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej
    i obyczajności oraz przestępstwa na szkodę małoletniego, oraz o toczących się względem
    niego postępowaniach karnych (załącznik nr 1).
  2. Pracodawca ma obowiązek, przed zatrudnieniem, sprawdzić przyszłego pracownika
    w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.
  3. Nowo przyjęty pracownik lub współpracownik zapoznaje się z zapisami Polityki ochrony
    dzieci i potwierdza własnoręcznym podpisem zapoznanie się z powyższymi zasadami oraz
    przyjęcie ich do stosowania (załącznik nr 2).


§ 10
Przepisy końcowe

  1. Polityka ochrony dzieci SKS GWAREK Zabrze wchodzi w życie z dniem podpisania
    dokumentu.
  2. Pełną treść dokumentu publikuje się na stronie internetowej klubu.
  3. Wszyscy pracownicy klubu są zobowiązani zapoznać się z treścią dokumentu oraz złożyć
    oświadczenie (załącznik nr 2).
  4. Raz na 2 lata przeprowadzana jest ankieta sprawdzająca działanie i adekwatność zapisów
    Polityki ochrony dzieci oraz poziom ich znajomości wśród pracowników
    i współpracowników (załącznik nr 4).
  5. Kierownictwo raz na dwa lata lub częściej w razie konieczności lub zmiany przepisów
    prawnych dotyczących obszaru opisanego w Polityce inicjuje ewentualną rewizję zapisów
    Polityki, mającą na celu zapewnienie ich jak największej skuteczności i adekwatności.
    Każdorazowo wprowadzenie zmian w Polityce wymaga ich ogłoszenia wszystkim
    pracownikom i współpracownikom.

 

ZAŁĄCZNIKI